16 tot en met 19 augustus

16 augugstus Arequipa

Vandaag lekker op m´n gemak gedaan, reisjournaal bijgewerkt en naar het internetcafé geweest om de site bij te werken. ´s middags met Yndira naar het centrum geweest en allerlei winkeltjes afgestruind met Peru spulletjes, echte toeristenwinkels dus.. Snel wat gegeten thuis, want ik heb nog mijn speciale dieet en daarna bij Gloria en Antoine op visite, foto´s van Tchitchas bekeken, erg mooi. Het was al redelijk laat toen we gingen, dus het duurde effe voor er een taxi langskwam.

17 augustus Arequipa

Vanaf vandaag mag ik weer normaal eten als het goed is, dus dat heb ik ook maar gelijk gedaan. Na de lunch ben ik met Yndira naar de sightseeings van Arequipa geweest, waar je uitzicht hebt over de stad en op de misti, Chanchani en alle andere bergen. Nog even naar de touragency geweest om de misti-trip van morgen te bevestigen, na een aantal keer uitstel gaat het nu dan toch gebeuren. Hoop maar dat ik de top haal. Lekker wat gegeten in het centrum, was een erg slome bediening, normaal gesproken heb je het nog maar net bestel en staat het al voor je neus. Chocola en energiedrank ingekocht voor morgen, zal wel nodig zijn denk ik. Tas gauw ingepakt voor morgen, al mijn kleren mee, want het schijnt erg koud te zijn daar.

18 augustus Arequipa

Vanochtend op tijd opgestaan om me klaar te maken voor de beklimming van de Misti. Goed ontbijten en bezorgde adviezen van Lourdes de moeder van Yndira en dan in de taxi op weg naar het Plaza del Armas waar ik opgehaald wordt. De chauffeur van de 4x4 spreekt engels, dus hebben even wat gekletst. De gids opgehaald en de andere jongen die ook de beklimming gaat doen, de groep is in tweeën gesplitst, dus we gaan met z´n drieën naar boven. De andere jongen is een peruaan die uit Arequipa zelf komt, maar studeert in Lima en nu thuis op vakantie is. Marco, heet hij, spreekt ook engels, dus dat is erg handig. Wordt wel een gezellige trip denk ik. Worden met de 4x4 naar het startpunt gebracht op 3415 meter, vanwaar we gaan lopen naar het kamp. De paden zijn makkelijk begaanbaar, heb alleen vanaf het begin al last met ademhalen. De gids rent naar boven, maar wij doen gewoon rustig aan, anders sta ik na 10 meter al met mijn tong op mijn schoenen. Onderweg een aantal keren gestopt om bij te komen en na vijf uur klimmen en klauteren over rotsblokken komen we aan in het kamp op 4850 meter. Ik heb intussen al erge hoofdpijn en ben echt kapot. Ik heb mijn hartslagmeter om gehad en deze geeft aan dat we 2058 calorieen verbrand hebben, dus dat is best wel heftig. Na de lunch de tent opgezet en een siesta gehouden, misschien zakt de hoofdpijn wel. Ik wordt gewekt voor de soep en dan is het al vijf uur, maar als ik op wil staan krijg ik echt verschrikkelijke krampen in mijn benen, die vonden de klim niet zo leuk blijkbaar, haha. Effe rekken en wat soep gedronken, het waaide erg hard, dus het was meer water met een smaakje en zandkorrels, maar wel bij een hele mooie zonsondergang. Een kop Coca thee voor de hoogte en dan begint het al erg koud en donker te worden, dus worden we de tent ingestuurd en de spaghetti komen ze wel brengen als het klaar is. Ben intussen met mijn benen al in de slaapzak gekropen en ben dik ingepakt met muts, wanten, sjaal en veel kleren. Ik denk als je me zou zien eten dat je dan echt in een scheur ligt. Met al mijn kleren aan en half in de slaapzak in de donkere tent, dus een zaklamp in de ene hand, een lepel in de andere hand en op mijn schoot een kom spaghetti met mayonaise. Normaal gesproken kan ik al niet eten zonder knoeien, dus nu helemaal niet, slaapzak en wanten helemaal onder de spaghettisaus. Vroeg naar bed maar want anders zijn de batterijen van de zaklamp leeg als we morgenochtend naar de top gaan. Ik lig met de gids in de tent en deze loopt schuin af, dus echt lekker zal ik wel niet slapen.

19 augustus Arequipa

NIet lekker slapen bleek een understatement, want ik heb echt geen oog dichtgedaan. Het waaide echt verschrikkelijk hard, dus de buitentent flapperde alle kanten op, waardoor de binnentent bloot kwam en ja je raad het al de wind stond natuurlijk net aan mijn kant, waardoor mijn slaapzak de temperatuur ook niet aankon en het dus ijskoud was. Ik hou toch al niet zo van kamperen, maar nu weet ik weer helemaal waarom. Zit de minuten af te tellen dat het twee uur is en we naar boven kunnen, misschien krijg ik het wel warm van een beetje beweging, maar als de wekker gaat geeft de gids aan dat we nog wachten, omdat het te hard waait, hhhhmmm. Ik denk dat als de tent leeg is, dat deze gewoon omwaait en ja hoor, we zijn de tent nog niet uit en het hele ding waait om en de buitentent eraf. Het is echt onmenselijk koud als we aan de tocht beginnen. Ik moet eigenlijk naar de wc, maar dat is geen optie, want je hebt alleen maar natrura toiletten en daar is het toch echt te koud voor. Helaas na twintig minuten klimmen krijg ik al erge last van hoogteziekte, heb ik nog nooit gehad, maar was echt heftig, kon gewoon niet meer op mijn benen staan, dus heeft de gids mij maar terug gebracht naar het kamp. Weer in de flappertent in mijn slaapzak, met al mijn kleren nog aan, want ben van dat effetjes al bevroren. Tegen 9:00 uur ´s ochtends gaat de wind gelukkig wat liggen en ga ik toch maar buiten de tent kijken of ik een plaatsje kan vinden om een plasje te doen, want moet intussen echt nodig. Valt niet mee, alleen maar de campingplaatsen, veel zand en een paar kleine rotsblokken. Een stapel stenen een eind verder op blijkt als toilet te functioneren, dus eindelijk. Het is nog steeds koud, maar al een stuk minder dan ´s nachts. Ga maar even ontbijten en wachten tot de anderen terugkomen. Komen er al gauw aan en het water dat ze meegenomen hebben is helemaal bevroren, dus errug koud. Het kamp opruimen en aan de weg naar beneden beginnen, afdalen gaat heel makkelijk, hoeft alleen maar te remmen in het zand en makkelijke paden af te dalen, dus we zijn in anderhalf uur beneden. Beneden staat de 4x4 al te wachten om ons terug te brengen naar het centrum. Eenmaal weer thuis, wat eten, want heb echt honger nu, is inmiddels half drie. Daarna douchen, is ook echt nodig, haha. Effe huizen bekijken met de familie en daarna even bij Antoine en Gloria langs, er is vanavond een concert in de Fia en hun gaan misschien ook wel. Lekker gegeten bij Dora en afgesproken om ´s avonds naar het concert te gaan. Even omkleden en naar de Fia, een groot evenemententerrein, waar het concert gehouden word. Was erg gezellig, bier gedronken, ja je gelooft het niet. Naar de wc gaan was ook een echt avontuur, een grote duw en trekpartij, dus dat was wat. Carlos was meegelopen als escorte, want als een van de weinige blanke, trek je natuurlijk veel aandacht. Na het concert was ik echt helemaal total loss en zijn ook maar gauw in ons mandje gekropen, was twee uur, dus mocht ook wel.

De foto´s komen nog, maar die kan je niet overal erop zetten.